زندهیاد ملکالشعرای بهار، یکی از بزرگترین شاعران و نیز، تمداران تاریخ معاصر ایران بود. او در مشهد به دنیا آمد و در همین شهر، فعالیتهای ادبی و مطبوعاتی خود را آغاز کرد. بهار بعدها در زادگاهش، تحت تعقیب مأموران روسیه تزاری قرار گرفت و ناچار شد به تهران مهاجرت کند. وی در دوران رضاشاه، پس از مدتی مسئولیت داشتن در وزارت فرهنگ و هنر، به دلیل همراهی نکردن با تهای پهلوی اول، ابتدا مدتی زندانی و سپس منزوی شد و گوشه عزلت گزید. او در اول اردیبهشت ۱۳۳۰، در اثر عوارض ناشی از بیماری سِل درگذشت و در آرامستان ظهیرالدوله تهران، به خاک سپرده شد. تصویری که ملاحظه میکنید، مربوط به اواخر دوره قاجار و زمانی است که ملکالشعرا در تهران ست داشته است. در این عکس کمتر دیده شده، او را در حال غذا دادن به کبوترهایش مشاهده میکنید.
درباره این سایت